तांघ माही दी जलियां
तांघ माही दी जलियां, नित्त काग उडावां खलियां । कउडी दमड़े पल्ले ना काई, पार वंञन नूं मैं सधराई, नाल मलाहां दे नहीं आशनाई, झेड़ा करां वलल्लियां । तांघ माही दी जलियां । नै चन्दल दे शोर किनारे, घुंमन घेर विच ठाठां मारे, डुब्ब डुब्ब मोए भारे, जे शोर करां तां झल्लियां । तांघ माही दी जलियां । नै चन्दल दे डूंघे पाहे, तारू गोते खांदे आहे, माही मुंडे पार सिधाए, मैं केवल रहियां कल्लियां । तांघ माही दी जलियां । नै चन्दल दियां तारू फाटां, खली उडीकां माही दियां वाटां, इश्क माही दे लाईआं चाटां, जे कूकां तां मैं गलियां । तांघ माही दी जलियां । पार झनायों जंगल बेले, ओथे खूनी शेर बघेले, झब्ब रब्ब मैनूं माही मेले, मैं एस फिकर विच गलियां । तांघ माही दी जलियां । अद्धी रात लटकदे तारे, इक लटके इक लटकणहारे, मैं उट्ठ आई नदी किनारे, हुन पार लंघन नूं खलियां । तांघ माही दी जलियां । मैं मनतारू सार की जाणां, वंझ चप्पा ना तुल्हा पुराणा, घुंमन घेर ना टांग टिकाणा, रो रो फाटां तलियां । तांघ माही दी जलियां । बुल्ल्हा शहु घर मेरे आवे, हार शिंगार मेरे मन भावे, मूंह मुकट मत्थे तिलक लगावे, जे वेखे तां मैं भलियां । तांघ माही दी जलियां, नित्त काग उडावां खलियां ।

Read Next