मैनूं सुक्ख दा सुनेहड़ा तूं झब लिआवीं वे
मैनूं सुक्ख दा सुनेहड़ा तूं झब लिआवीं वे, पांधिया हो । मैं कुबड़ी मैं डुबड़ी होईआं, मेरे सभ दुक्खड़े बतलावीं वे । पांधिया हो । खुल्हियां लिटां गल दसत परांदा, इह गल्ल आखीं ना शरमावीं वे । पांधिया हो । इक्क लक्ख देंदी मैं दो लक्ख देसां, मैनूं प्यारा आण मिलावीं वे । पांधिया हो । यारां लिख किताबत भेजी, किते गोशे बह समझावीं वे । पांधिया हो । बुल्ल्हा शहु दियां मुड़न मुहारां, लिख पत्तियां तूं झब पावीं वे । मैनूं सुक्ख दा सुनेहड़ा तूं झब लिआवीं वे, पांधिया हो ।

Read Next