गल्ल रौले लोकां पाई ए
गल्ल रौले लोकां पाई ए । गल्ल रौले लोकां पाई ए । सच्च आख मना क्यों डरना एं, इस सच्च पिच्छे तूं तुरना एं, सच्च सदा आबादी करना एं, सच्च वसत अचंभा आई ए । गल्ल रौले लोकां पाई ए । बाहमण आण जजमान डराए, पित्तर पीड़ दस्स भरम दुड़ाए, आपे दस्स के जतन कराए, पूजा शुरू कराई ए । गल्ल रौले लोकां पाई ए । पुत्तर तुसां दे उपर पीड़ा, गुड़ चावल मनायो लीड़ा, जंजू पायो लाहो बीड़ा, चुल्ली तुरत पवाई ए । गल्ल रौले लोकां पाई ए । पीड़ नहीं ऐवें निकलण लग्गी, रोक रुपईआ भांडे ढग्गी, होवे लाखी दुरस्सत ना बग्गी, बुल्ल्हा इह बात बणाई ए । गल्ल रौले लोकां पाई ए । पिरथम चंडी मात बणाई, जिस नूं पूजे सरब लोकाई, पाछी वढ्ढ के जंज चढ़ाई, डोली ठुम ठुम आई ए । गल्ल रौले लोकां पाई ए । भुल्ल ख़ुदा नूं जाण ख़ुदाई, बुत्तां अग्गे सीस निवाई, जिहड़े घड़ के आप बणाई, शरम रता ना आई ए । गल्ल रौले लोकां पाई ए । वेखो तुलसी मात बणाई, सालगरामी संग परनाई, हस्स हस्स डोली चा चढ़ाई, साला सहुरा बणे जवाई ए । गल्ल रौले लोकां पाई ए । धीआं भैणां सभ व्याहवण, परदे आपने आप कजावण, बुल्ल्हा शाह की आखण आवण, ना मात किसे व्याही ए । गल्ल रौले लोकां पाई ए । शाह रग थीं रब्ब दिसदा नेड़े, लोकां पाए लंमे झेड़े, वां के झगड़े कौण नबेड़े, भज्ज भज्ज उमर गवाई ए । गल्ल रौले लोकां पाई ए । बिरछ बाग़ विच नहीं जुदाई, बन्दा रब्ब तीवीं बण आई, पिछले सोते ते खिड़ आई, दुबिधा आण मिटाई ए । गल्ल रौले लोकां पाई ए । बुल्ल्हा आपे भुल्ल भुलाइआ ए आपे चिल्लिआं विच दबाइआ ए, आपे होका दे सुणाइआ ए मुझ में भेत ना काई ए । गल्ल रौले लोकां पाई ए । गरम सरद हो जिस नूं पाला, हरकत कीता चेहरा काला, तिस नूं आखण जी सुखाला, इस दी करो दवाई ए । गल्ल रौले लोकां पाई ए । अक्खियां पक्कियां आखण आईआं, अलसी समझ के आउनी माईआ, आपे भुल्ल गईआं हुण साईआं, हुण तीरथ पास सुधाई ए । गल्ल रौले लोकां पाई ए । पोसत आखे मिले अफीम, बन्दा भाले कादर करीम, ना कोई दिस्से ज्ञान हकीम, अकल तुसाडी जाई ए । गल्ल रौले लोकां पाई ए । जो कोई दिसदा एहो प्यारा, बुल्ल्हा आपे वेखणहारा, आपे बेद कुरान पुकारा, जो सुफने वसत भुलाई ए । गल्ल रौले लोकां पाई ए ।

Read Next