लाजवंती
मेरे गीतां दी लाजवंती नूं, तेरे बिरहे ने हत्थ लायऐ । मेरे बोलां दे ज़रद पत्त्यां ने, तेरी सरदल 'ते सिर निवायऐ । इह कौन माली है दिल मेरे दा चमन जो फग्गन च वेच चल्लिऐ, इह कौन भौरा है जिस निखत्ते ने मेरे ग़म दी कली नूं तायऐ । उह केहड़ी कंजक सी पीड़ मेरी दी जिस ने दुनियां दे पैर धोते, इह केहड़ी हसरत है जिस ने दिल दे वीरान वेहड़े च चौक वाहऐ ? मेरे साहां दी पौन तत्ती दा केहड़ा बुल्ला खला च घुलिऐ, इह केहड़ा हंझू है मेरे नैणां दा शहर छड्ड के जो मुसकरायऐ ? मेरी उमरा दी लाजवंती नूं, तेरे बिरहे ने हत्थ लायऐ । मेरे साहां दे ज़रद पत्त्यां ने तेरी सरदल 'ते सिर निवायऐ । मेल तेरे दे मुक्ख संधूरी 'ते पै गईआं ने वे होर छाहियां, होर ग़म दे हुसीन मुक्ख 'ते वे किल्ल फुरकत दा निकल आइऐ । टुर चल्ली है बाहर जोगण वे करन पत्तझड़ दा पाक तीरथ, तितलियां ने मलूक मंजरी दा पीठ मत्थे 'ते तिलक लायऐ । नंगे पौणां दे सुहल पैरां 'च किरन चानन दी चुभ गई है, बीमार बद्दलां दे गल च रातां करा के चन्न दा तवीत पायऐ । याद मेरी दी लाजवंती नूं तेरे बिरहे ने हत्थ लायऐ । पीड़ मेरी दे ज़रद पत्त्यां ने तेरी सरदल 'ते सिर निवायऐ । बीते वर्हआं दे गहरे सागर 'च फेर आइऐ जवार-भाटा, सिदक मेरे दे संख, घोगे मलाह सम्यां दा चुग ल्याइऐ । रातड़ी दे स्याह मेरे 'च खूह चानन दा गिड़ रेहा है, चुप्प दी मैं मुलैम गाधी 'ते हजर तेरे दा ग़म बिठायऐ । हंझूआं दी झलार नित्तरी 'च दीद तेरी दा सोहल सुपना वे शौक मेरे ने मुड़ नुहायऐ । आस मेरी दी लाजवंती नूं तेरे बिरहे ने हत्थ लायऐ । सबर मेरे दे ज़रद पत्त्यां ने तेरी सरदल 'ते सिर निवायऐ । अज्ज उमीदां ने अम्बरां थीं है सोन-रिशमां दी लाब लाई, अज्ज हयाती दे काले खेतां 'च तार्यां दा मैं कण बिजायऐ । आपनी उमरा ते तेरे साहां दी महक नूं है मैं ज़रब दित्ती, याद तेरी दा इक हासिल… ते सिफ़र बाकी जवाब आइऐ । मेरे गीतां ने दरद तेरे दी ख़ानगाह 'ते वे पड़्ह के कलमा, शुहरतां दा वे मुरग़ काला हलाल कर के नज़र चड़्हायऐ ।

Read Next