(चीनी हमले समें )
सुण्युं वे कलमां वाल्यु
सुण्युं वे अकलां वाल्यु
सुण्युं वे हुनरां वाल्यु
है अक्ख चुभ्भी अमन दी
आइउ वे फूकां मार्यु
इक दोसती दे ज़खम 'ते
सांझां दा लोगड़ बन्न्ह के
सम्यां दी थोहर पीड़ के
दुद्धां दा छट्टा मार्यु
वेहड़े असाडी धरत दे
तारीख़ टूना कर गई
सेहे दा तक्कला गड्ड के
साहां दे पत्तर वढ्ढ के
हड्डियां दे चौल डोहल के
नफरत दी मौली बन्न्ह के
लहूआं दी गागर धर गई
यो साथीयो, ओ बेलीओ
तहज़ीब ज्यूंदी मर गई ।
इख़लाक दी अड्डी 'ते मुड़
वहशत दा बिसियर लड़ ग्या
इतेहास दे इक बाब नूं
मुड़ के ज़हर है चड़्ह ग्या
सद्द्यो वे कोयी मांदरी
सम्यां नूं दन्दल पै गई
सद्द्यो वे कोयी जोगिया
धरती नूं गश है पै गई
सुक्खो वे रोट पीर दे
पिप्पलां नूं तन्दां कच्चियां
आउ वे इस बारूद दी
वरमी ते पाईए लस्सियां
यो दोसतों, ओ महरमो
काहनूं इह अग्गां मच्चियां
हाड़ा जे देशां वाल्यो
हाड़ा जे कौमां वाल्यो
यो ऐटमां द्यु ताजरो
बारूद दे वणजार्यु
हुन होर ना मनुक्ख सिर
लहूआं दा करज़ा चाड़्हउ
है अक्ख चुभ्भी अमन दी
आइउ वे फूकां मार्यु
हाड़ा जे कलमां वाल्यु
हाड़ा जे अकलां वाल्यु
हाड़ा जे हुनरां वाल्यु