झुक्या सीस
मैं उस दिन पहल वारी मिल के तैनूं आ रेहा सां सफ़्यां दे शहर सतरां दियां अणगिनत सड़कां सन ते सड़कां ते तेरे शबदां दी वगदी भीड़ संघनी सी ते नंगी अक्ख बिन-झिंमनी दे मैं इह भीड़ लंघनी सी ते तैनूं मिल के गीतां वासते इक चिनग मंगनी सी मैं उस दिन पहल वारी मिल के तैनूं आ रेहा सां ते नंगी अक्ख बिन झिंमनी 'च सूरज पा रेहा सां मैं नंगी अक्ख विच सूरज नूं पा सफ़्यां 'ते जद चल्ल्या मैं हर इक सतर तों डर्या अमन-शबदां दा हत्थ फड़्या सफ़े 'ते वग रेहा दर्या मेरे नैणां च आ खड़्हआ मैं तेरी दासतां साव्हें नमोशा सड़क 'ते मर्या मेरी छाती च सुत्ते लोहे नूं इक ताप आ चड़्हआ ते नंगी अक्ख बिन झिंमनी 'च इक शुअला जेहा बल्या इह कैसा शहर सी जिस विच सिरफ़ बस्स कतलगाहां सन इह कैसा शहर सी जिस विच सलीबां दा ही मौसम सी ? पर तेरे अज़म दी हर सड़क 'ते कन्दील रौशन सी मैं उस दिन पहल वारी मिल के तैनूं जा रेहा सां ते सूरज मांज के मुड़ मुड़ गगन 'ते ला रेहा सां मैं हरफ़ां दे चुराहआं 'ते जदों तैनूं बोलदा तक्क्या मैं हर इक बोल संग रत्त्या मैं तैथों चिनग मंगन वासते तेरे बोल वल्ल नस्स्या तेरा हर बोल मिट्ठा फग्गनी धुप्पां तों कोसा सी तेरा चेहरा जिवें चेतर दियां महकां दा हउका सी ते तेरे हत्थ विच फड़्या होया सूरज दा टोटा सी मैं उस दिन पहल वारी मिल के तैनूं आ रेहा सां लोहे दा गीत गंगा ते खलोता गा रेहा सां मैं उस दिन हाज़री तेरी 'च फिर इक गीत गायआ सी ते बिन मेरे मेरा उह गीत कोयी ना सुनन आया सी ते तूं मेरे सौं रहे लोहे 'ते उस दिन मुसकरायआ सी मैं उस दिन पहल वारी मिल के तैनूं आ रेहा सां ते आपने सौं रहे लोहे तों मैं शरमा रेहा सां ते फिर इक बोल तेरे ने मेरा लोहा जगा दित्ता तूं आपनी तली 'ते धर्या मैनूं सूरज फड़ा दित्ता ते मेरे गीत नूं तूं खुदकुशी करनों बचा लीता मैं उस दिन पहल वारी मिल के तैनूं आ रेहा सां ते आपना गीत लै के झुग्गियां वल्ल जा रेहा सां ते झुक्या सीस तैनूं अरप के मुसका रेहा सां

Read Next