उह जद मिलदा मुसकांदा
ते गल्लां करदा है
साद-मुरादा आशक चेहरा
झम झम करदा है
निरमल चोय दे जल विच
पुह दा सूरज तरदा है
कुहराईआं अक्खियां विच
घ्यु दा दीवा बलदा है
लोक गीत दा बोल
दन्दासी अग्ग विच सड़दा है
बूरीं आए अम्बां 'ते
पुरवई्ईआ वगदा है
झिड़ियां दे विच काला बद्दल
छम छम वर्हदा है
आशक, पीर, फ़कीर कोयी साईं
दोहड़े पड़्हदा है
तकीए उग्ग्या थोहर दा बूटा
चुप्प तों डरदा है
वणजारे दी अग्ग दा धूंआं
थेह 'ते तरदा है
मड़्हियां वाला मन्दर
रातीं गल्लां करदा है ।