सज्जन जी
असीं मिट्टी दे बावे
नित्त सानूं बिरहा
सिर 'ते चा के
तकदीरां दे मेले अन्दर
निस दिन वेचन जावे
सज्जन जी
असीं मिट्टी दे बावे ।
उमर दे पत्तणीं
छिंझां जुड़ियां
पीड़ां पहन पंजेबां टुरियां
कोयी कोयी साडा सुपना अंञाणा
पा अकलां दे सुच्चे लीड़े
बुढ्ढे दिल दी उंगली लग्ग के
मेला वेखन आवे ।
इस मेले विच
अण-हद्द भीड़ां
हर सू उड्डन दुक्ख दियां धूड़ां
पैर पैर 'ते ढोल ढमक्का
फिरन मच्छरियां ग़म दियां हूरां
आला भोला सुपन अंञाणा
बह फ़िकरां दे लाल पंघूड़े
पुट्ठे झूटे खावे
ऐसे आवन गेड़ समें दे
सिर नूं भौं चड़्ह जावे
तकदीरां दे मेले अन्दर
इह सुपना गुंम जावे ।
उच्ची उच्ची रोए सुपने
हर चेहरे दे नकश पछाणे
पर इस सुपने दा कोयी ना वाली
इस सुपने नूं कोयी ना जाणे
दिल दी गुट्ठे फड़्ही लगा के
बिरहा बैठा वेखी जावे
चुक्क कंधाड़े सुपने ताईं
कुल्ल मेले दी सैर करावे
पर सुपना तां रोयी जावे ।
पर सुपना तां रोयी जावे
लक्ख सुपने थीं उह वरचावे
लक्ख देवे मिट्टड़ी दे बावे
पर सुपने थीं कुझ ना भावे
हर बावे नूं ग़ुस्से दे विच
भों दे उत्ते मार वगाहवे
अन्न्हीं ख़लकत दे पैरां थीं
हर बावा ठीकर बण जावे
सज्जन जी बस एदां ही कुझ
हर बावे दी औध बेहावे
असीं तां बस मिट्टड़ी दे बावे
नित्त सानूं बिरहा
सिर 'ते चा के
तकदीरां दे मेले अन्दर
निस दिन वेचन जावे
असीं तां बस मिट्टड़ी दे बावे ।
सज्जन जी असीं मिट्टी दे बावे
नित्त सानूं बिरहा
सिर 'ते चा के
तकदीरां दे मेले अन्दर
निस दिन वेचन जावे
सज्जन जी
असीं मिट्टी दे बावे ।