तूं जदों मैनूं मिली सैं पहली वार
तूं केहा सी लाडली जही चपत मार
मैं तेरे तों बहुत ही हां शरमसार
कीह करां विधवा हां मैं मज़बूर हां ।
इस जनम विच मैं तेरे तों दूर हां
फिर वी मैनूं मौत वाकन है यकीन
मैं तेरी अगले जनम विच मां बणांगी
जां तेरी तरीमत दी कुक्खों मैं जणांगी
जां तेरे दुक्खां दी मैं बेलन बणांगी
इह जनम सोहण्यां मेरे बग़ैर
जिस तर्हां वी हो सके तूं गुज़ार
तूं जदों मैनूं मिली सैं पहली वार
तूं केहा सी लाडली जही चपत मार
मैं तेरे तों बहुत ही हां शरमसार ।
तूं जदों मैनूं मिली सैं दूजी वार
किरमची इक शाम सूही सोगवार
बदलियां दे सोन-रथ 'ते हो सवार
जा रही सी पेकड़े इक रात लई
धूं जहे दे वाल मोढे 'ते खिलार
शाम दी उस अरगवानी धूड़ विच
हत्थ तेरे घुग्गियां वत्त गुटकदे
मेरे हत्थां विच जिन्हां विच मौत सी
ख़ौरे केहड़े वेलड़े सी आ गए ?
तारे आथन दे सी सभ शरमा गए
भेत साडे प्यार दा सी पा गए
पा गए सी जीभ साडी नूं मुहार
तूं जदों मिली सैं दूजी वार
किरमची इक शाम सूही सोगवार
बदलियां दे सोन-रथ 'ते हो सवार
जा रही सी पेकड़े इक रात लई
धूं जहे दे वाल मोढे 'ते खिलार ।
तूं जदों मैनूं मिली सैं तीजी वार
मैं तेरे नैणां च वेखी सी उजाड़
उघ्घ रहियां सन हज़ारां बत्तियां
जाग रहे सन शहर तेरे दे बाज़ार
तूं केहा सी करद्यां इक सड़क पार
इह सड़क लग्गी है मैनूं ईकणा
जीकना मल्हआं दी छावें हाड़ विच
बैठी होवे नागनी कोयी फ़न खिलार
आई होवे काम 'दी उस ते बहार
फेर अचन-चेत सैं तूं रो पई
मूंह दुआले बाज़ूआं दा झुम्ब मार
तूं केहा सी मोड़ दे मेरा प्यार
झुलस चुक्की कली नूं की हक्क है ?
चूस चुक्के होन कि जिस नूं इतार ?
इक पवित्तर भौर तों मंगे प्यार
तूं जदों मैनूं मिली सैं तीजी वार
मैं तेरे नैणां च वेखी सी उजाड़ ।
तूं जदों मैनूं मिली सैं चौथी वार
पत्तझड़ां विच बदल चुक्की सी बहार
चुभ चुक्के सन हुसन दी तली विच
बेरहम, बेदरद सै सम्यां दे ख़ार
मौत तैनूं कूक के सी रही वंगार
संघने सिंमलां दे हेठां बैठ्यां
कर रहे सां सरब-सम्यां 'ते विचार
जद ही कूंजां असाडे सिरां तों
लंघ गईआं सी बना लंमी कतार
तूं केहा सी-हाए इन्हां दे बच्चड़े
रहन दब्बे रेत दे विच तत्तड़े
बहुत ही निरमोही हन इह पंखड़ू
इन्हां च इक मोह-परी दा है सराप
करनगे लोकीं एन्हां दा नित्त शिकार
लक्ख भावें बन्न्ह के उड्डन कतार
लक्ख भावें होए इन्हां दा प्यार
बनणगे ढिड्डां च इन्हां दे मज़ार
फेर तूं मुड़ मुक्ख 'ते हासी खिलार
आख्या सी बुल्ल्हियां 'ते जीभ मार
मैं तां तैनूं बहुत ही करदी हां प्यार
तूं जदों मैनूं मिली सैं चौथी वार
पत्तझड़ां विच बदल चुक्की सी बहार ।
तूं जदों मैनूं मिली हैं एस वार
दग़ रहे ने मेरे साहवें कुझ अंगार
धुख़ रहे ने अद्ध-जले मोछे स्याह
भर रेहा मेरी हिक्क विच धूंआं जेहा
वग रही है हौक्यां दी इक झलार
मैं तेरे तों बहुत ही हां शरमसार
कर ना सक्या आख़री तेरा दीदार
फिर वी मैनूं मौत वाकन है यकीन
तूं मेरी अगले जनम विच मां बणेंगी
जां मेरी तरीमत दी कुक्खों तूं जणेंगी
जां मेरे दुक्खां दी तूं बेलन बणेंगी
माए नी, धीए नी मेरीए महरमे
कर के तैनूं जा रेहा हा नमसकार
दग़ रहे ने मेरे साहवें कुझ अंगार
धुख़ रहे ने अद्ध-जले मोछे स्याह
मिल ग्या मिट्टी च है तेरा आकार
तूं जदों मैनूं मिली हैं एस वार।