वासता ई मेरा
वासता ई मेरा मेरे दिल द्या महरमा वे फुल्लियां कनेरां घर आ लग्गी तेरी दीद दी वे तेह साडे दीद्यां नूं इक घुट्ट चाननी प्या । काले काले बाग़ां विचों चन्नन मंगानी आं वे देनी आं मैं चौकियां घड़ा सोने दा मैं गड़वा ते गंगा जल देनी आं वे मल मल वटना नहा । सूहा रंग आथणा ललारनां तों मंग के वे देनी आं मैं चीरा वी रंगा शीशा बण बहनी आं मैं तेरे साहवें ढोलना वे इक तन्द सुरमे दी पा । नित्त तेरे बिरहे नूं छिछड़े वे आदरां दे हुन्दे नहीयों साडे तों खुआ टुक्क चल्ले बेरियां वे रा-तोते रूप दियां मालिया वे आण के उडा । रुक्खां संग रुस्स के है टुर गई पेकड़े वे सावी सावी पत्त्यां दी भा रुत्तां दा सपेरा अज्ज भौर्या दी जीभ उत्ते ग्या ई सपोलिया लड़ा । थक्की थक्की याद तेरी आई साडे वेहड़े वे दित्ते असां पलंघ विछा मिट्ठी मिट्ठी महक चम्बेलियां दी पहरा देंदी अद्धी रातीं गई ऊ जगा । माड़ी माड़ी होवे वे कलेजड़े च पीड़ जेही ठंडी ठंडी वगदी ऊ वा पैन पईआं दन्दलां वे नदी द्यां पाणियां नूं न्हाउंदी कोयी वेख के शुआ । पिंड दियां ढक्कियां 'ते लक्क लक्क उग्ग्या वे पीला पीला किरनां दा घाह रुक रुक होईआं तरकालां सानूं चन्नना वे होर साथों रुक्या ना जा । खेडे तेरा दुखड़ा अंञाना साडे आंङने जे देनी आं तड़ागियां बणा मार-मार अड्डियां जे नच्चे तेरी वेदना वे देनी आं मैं झांजरां घड़ा । उड्डी उड्डी रोहियां वल्लों आई डार लालियां दी दिल दा गई बूटड़ा हिला थक्क गई चुबार्यां 'ते कंङनी खिलारदी मैं बैठ गई ऊ झंगियां च जा । सोहण्यां दुमेलां दी बलौरी जेही अक्ख उत्ते बद्दलां दा महल पुआ सूरजे ते चन्न दियां बारियां रखा दे विच तार्यां दा मोतिया लुआ । वासता ई मेरा मेरे दिल द्या महरमा वे फुल्लियां कनेरां घर आ लग्गी तेरी दीद दी वे तेह साडे दीद्यां नूं इक घुट्ट चाननी प्या।

Read Next