वासता ई मेरा
मेरे दिल द्या महरमा वे
फुल्लियां कनेरां घर आ
लग्गी तेरी दीद दी
वे तेह साडे दीद्यां नूं
इक घुट्ट चाननी प्या ।
काले काले बाग़ां विचों
चन्नन मंगानी आं वे
देनी आं मैं चौकियां घड़ा
सोने दा मैं गड़वा
ते गंगा जल देनी आं वे
मल मल वटना नहा ।
सूहा रंग आथणा
ललारनां तों मंग के वे
देनी आं मैं चीरा वी रंगा
शीशा बण बहनी आं
मैं तेरे साहवें ढोलना वे
इक तन्द सुरमे दी पा ।
नित्त तेरे बिरहे नूं
छिछड़े वे आदरां दे
हुन्दे नहीयों साडे तों खुआ
टुक्क चल्ले बेरियां वे
रा-तोते रूप दियां
मालिया वे आण के उडा ।
रुक्खां संग रुस्स के
है टुर गई पेकड़े वे
सावी सावी पत्त्यां दी भा
रुत्तां दा सपेरा अज्ज
भौर्या दी जीभ उत्ते
ग्या ई सपोलिया लड़ा ।
थक्की थक्की याद तेरी
आई साडे वेहड़े वे
दित्ते असां पलंघ विछा
मिट्ठी मिट्ठी महक
चम्बेलियां दी पहरा देंदी
अद्धी रातीं गई ऊ जगा ।
माड़ी माड़ी होवे वे
कलेजड़े च पीड़ जेही
ठंडी ठंडी वगदी ऊ वा
पैन पईआं दन्दलां वे
नदी द्यां पाणियां नूं
न्हाउंदी कोयी वेख के शुआ ।
पिंड दियां ढक्कियां 'ते
लक्क लक्क उग्ग्या वे
पीला पीला किरनां दा घाह
रुक रुक होईआं
तरकालां सानूं चन्नना वे
होर साथों रुक्या ना जा ।
खेडे तेरा दुखड़ा
अंञाना साडे आंङने जे
देनी आं तड़ागियां बणा
मार-मार अड्डियां
जे नच्चे तेरी वेदना वे
देनी आं मैं झांजरां घड़ा ।
उड्डी उड्डी रोहियां वल्लों
आई डार लालियां दी
दिल दा गई बूटड़ा हिला
थक्क गई चुबार्यां 'ते
कंङनी खिलारदी मैं
बैठ गई ऊ झंगियां च जा ।
सोहण्यां दुमेलां दी
बलौरी जेही अक्ख उत्ते
बद्दलां दा महल पुआ
सूरजे ते चन्न दियां
बारियां रखा दे विच
तार्यां दा मोतिया लुआ ।
वासता ई मेरा
मेरे दिल द्या महरमा वे
फुल्लियां कनेरां घर आ
लग्गी तेरी दीद दी
वे तेह साडे दीद्यां नूं
इक घुट्ट चाननी प्या।