नैन नित्तरे क्यों अज्ज होए गहरे,
नीझां गईआं क्यों अज्ज घचोलियां वे ।
थेह हुसन दे सुन्न-मुसन्निआं तों,
किन्हें ठीकरां आण फरोलियां वे ।
किन्हें बाल दीवे देहरी इश्क दी 'ते,
अक्खां मुन्दियां छम छम डोहलियां वे ।
हार हुट्ट के क्यों अज्ज कालखां ने,
वल्ल चन्न दे भित्तियां खोहलियां वे ।
किन्हें आण गेड़े खूहे कालखां दे,
रोहियां विच क्यों रोन टटीर्हियां वे ।
सोन-तितलियां दे किन्हें खंभ तोड़े,
विन्न्ह लईआं किस सूल भम्बीरियां वे ।
किन्हें आण बीजे बी हौक्यां दे,
किन्हें लाईआं चा सोग पनीरियां वे ।
काहनूं जिन्दु नूं जच्चन ना शहनशाहियां,
मंगदी फिरे क्यों नित्त फ़कीरियां वे ।
कदों डिट्ठी है किसे ने होंद 'वा दी,
बिनां कंड्यां किक्करां बेरियां वे ।
दाखां पैन ना कदे वी निंमड़ी नूं,
दूधी होन ना कदे वी गेरियां वे ।
छल्लां उट्ठदियां सदा ने सागरां 'चों,
मारूथलां 'चों सदा हनेरियां वे ।
रीझां नाल मैं वसल दे सूत कत्ते,
तन्दां रहियां पर सदा कचेरियां वे ।
तत्ती मान की करांगी जग्ग अन्दर,
तेरे लार्यां दी मोई मारियां वे ।
चारे कन्नियां कोरियां उमर दियां,
रंगी इक ना लीर ललारियां वे ।
रही नच्चदी तेरे इशार्या 'ते,
जिवें पुतलियां हत्थ मदारियां वे ।
रहियां रुलदियां कालियां भौर ज़ुलफ़ां,
कदे गुन्द ना वेखियां बारियां वे ।
पानी ग़मां दी बौली 'चों रहे मिलदे,
रहियां खिड़ियां आसां दियां कम्मियां वे ।
ना ही तांघ मुक्की ना ही उमर मुक्की,
दोवें हो गईआं लंम-सलंमियां वे आ वे हाणियां हेक ला गीत गाईए,
वाटां जान सकोड़ियां लंमियां वे ।
रल मिल हस्सीए खिल्लियां घत्तीए वे,
बाहवां खोहलीए गलीं पलंमियां वे ।