मैं तितलियां फड़दी फिरां
मैं तितलियां फड़दी फिरां
ज़िन्दगी दी ख़ूबसूरत
पुशप-बसती महकदी 'चों
सोन रंगियां, नीलियां
चमकीलियां ते पीलियां
सोचदी जां सारियां तों
वन्न-सुवन्नी फड़ लवां
ते तोतले जहे खंभ उस दे
मेढीआं विच जड़ लवां
पर जदों मैं फड़न लग्गां
इस तर्हां दिल कम्ब जाए
जिस तर्हां कोई शाख़ महिंदी दी
विच हवा दे थर-थराए
दूर तितली उड्डदी जाए ।
फुल्ल गुनाह दे घुप्प काले
सुपन्यां विच खिड़ण लग्गण
महक खिंडे इतर-भिन्नी
धड़कणां विच पसर जाए
उडदी उडदी तितलियां दी
सोहल जही पटनार आए
फुल्ल गुनाह दे वेख टहके
मसत जही हो बैठ जाए
मैं अंञानी फुल्ल सारे
तोड़ झोली पा लवां
पर जदों मैं टुरन लग्गां
झोल मेरी पाट जाए
ते दूर तितली उड्ड जाए ।
मैं वलल्ली सोचदी जां
कीह फड़ांगी तितलियां
भर ग़मां दी सरद पोह विच
फुल्ल ख़ुशी दे सड़ गए
वेल सावी आस दी दे
पत्त नरोए झड़ गए
वेख नी उह शाह स्याहीआं
वादीआं विच ढिलक आईआं
चुगण गईआं दूर डारां
हसरतां दीआं परत आईआं
ज़िन्दगी दी शाम होई
कंवल दिल दे सौं गए
त्रेल कतरे आतमा दे
डुल्ह गए कुझ पी गईआं
नी सवाद ला ला तितलियां ।
जद कदे वी रात बीतू
सोचदी हां दिन चढ़ेगा
मुड़ भुलेखा कालखां दा
सूरजां नूं ना रव्हेगा
सांझ दा कोई कंवल दूधी
धरतीआं 'ते खिड़ पवेगा
आस है कि फेर अड़ीए
महकदी उस गुलफ़शां 'चों
तितलियां मैं फड़ सकांगी ।